سخنان حضرت محمد(ص)-سری چهل و سوم
سخنان حضرت محمد
حقيقتاً خداوند بزرگ مخلوقي را نيافريده كه نزد او از دنيا مبغوض‌تر باشد و از زماني كه او را آفريده، به خاطر دشمني با او، نگاهش نكرده است.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
دنيا شيرين و سرسبز است، كسي كه (به صورت) حقّ از او استفاده كرده و بهره گيرد، دنيا، برايش مبارك مي‌شود و چه بسا (افرادي) كه در خواهش‌هاي نفساني فرو مي‌رود و در روز قيامت چيزي جز آتش به او نمي‌رسد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
همانا خداوند بزرگ چيزي كه از انسان خارج مي‌شود، مثال دنيا قرار داده است. (تمام كارهاي انساني مربوط به دنياست و به درد دنياي او مي‌خورد مگر اين كه عمل به دستورات خداوند باشد.)
((حضرت محمد (ص) ))
=====================
حقيقتاً دنيا شيرين و سرسبز است و خدا شما را در آن جا داده است تا ببيند، چگونه عمل مي‌كنيد.
((حضرت محمد (ص)))
====================
زماني كه خداوند بزرگ دنيا را آفريد، روي از او برگردانيد و به خاطر پستي آن نزد خداوند، به او نگاه نكرد. (به همين دليل دنيا را محدود قرار داده است.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
مثل كسي كار (خوب) انجام بده كه گمان ميكند هرگز نمي‌ميرد (پيوسته در حال انجام كار نيك باش) و مانند كسي بترس كه مي‌ترسد فردا بميرد (پس هر فرصتي را براي انجام كار نيك غنيمت بشمار.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
غذاي انسان مانند دنيا قرار داده شده است. (يعني مزه‌ي آن زود از بين رفته و اثري از آن نمي‌ماند) و اگر به غذاي خود، ادويه و نمك بزند، (آن وقت) نگاه كن كه (آن غذا) چگونه مي‌شود. (در صورتي كه طعم‌دهنده به آن اضافه شود، مزه مي‌گيرد و دنيا نيز چنين است يعني ذاتاً بي‌مزه است مگر اعمال خوبي در آن صورت بگيرد.)
((حضرت محمد (ص) ))
======================
ترك دنيا (از امكانات دنيايي گذشتن) از صبر، تلخ‌تر و از شكستن شمشيرها (به خاطر زياد جنگيدن در جنگ) در راه خدا، سخت‌تر است.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
بسيار تعجّب است از كسي كه نسبت به خانه آخرت و جاودانه بودن آن، معتقد است ولي براي خانه غرور (كه انسان را فريب مي‌دهد) تلاش ميكند.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
آيا كسي هست كه روي آب راه برود ولي پاهاي او تر نشود؟ همين طور است كسي كه اهل دنيا مي‌باشد كه از گناه سالم نمي‌ماند. (يعني آيا كسي هست كه به دنيا دل ببندد و گناه نكند؟)
((حضرت محمد (ص) ))
=======================
دنيا خودش مورد لعن است و آن چه در دنيا (و متعلّق به آن است نيز) ملعون مي‌باشد مگر آن چيزهايي كه متعلّق به خدا در دنياست (قرآن انبياء، اولياء و مؤمنين و مؤمنات.)
((حضرت محمد (ص) ))
=======================
در دنيا به گونه‌اي زندگي كن، كه گويا غريب يا رهگذر هستي و خود را از اهل قبور (يعني مرده) به حساب بياور. (تا توجّه تو به خداوند و حيات پس از مرگ بيشتر باشد.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
(عمر) دنيا هفت روز از روزهاي آخرت است. (زيرا جهان پس از مرگ زماني مانند دنيا ندارد.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
اگر دنيا نزد خداوند به اندازه‌ي بالِ پشه‌اي ارزش داشت (و برابر مي‌كرد) كافر شربت آبي از آن نمي‌نوشيد.
((حضرت محمد (ص)))
========================
بهره‌ي هر كلام از شما در اين دنيا بايد (به اندازه‌ي) توشه‌ي يك مسافر است.
((حضرت محمد (ص)))
========================
دل‌هاي خود را با ياد (توجّه به) دنيا مشغول نسازيد.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
دنيا از كسي گرفته نشده است مگر اين كه (اين گرفتن) براي او خير (به همراه) دارد. (دوري از دنيا و دل نبستن به آن، براي انسان خير است.)
((حضرت محمد (ص)))
=========================
دورانديشي (به) بدگماني است. (يعني انسان بايد نسبت به آينده، بدگمان باشد از آن جهت كه ممكن است هر لحظه گناه به طرف او بيايد، پس هميشه در ترس، قرار مي‌گيرد.)
((حضرت محمد (ص) ))
===========================
دورانديش‌ترين شخص، آن است كه از ديگران خشم خود را بيشتر فرو مي‌برد. (زيرا اين خشم در آينده به ضرر او تمام خواهد شد. هم از چشم مردم مي‌افتد و هم آخرت خود را از بين مي‌برد.)
((حضرت محمد (ص) ))
===========================
نسبت به كسي كه با تو، (اظهار) دوستي ميكند، دوستي كن زيرا اين نوع دوستي (كه دو طرفه باشد) پايدار‌تر است.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
بهترين دوستان شما كساني هستند كه وقتي او را ياد كني، به ياري تو ميآيد و زماني كه او را فراموش كردي، او تو را ياد ميكند.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
همانا خداوند بزرگ مي‌فرمايد: من نزد گمان بنده‌ام نسبت به خودم هستم، اگر (گمانش) خوب باشد، خوبي مي‌بيند و اگر (گمانش) بد باشد، بدي خواهد ديد.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
كسي كه دانش (خود را) از اهلش پنهان كند به (دهان آن) در روز قيامت، لگامي از آتش مي‌زنند.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
رفيق را با رفيقش مي‌سنجند. (يعني كسي كه دوستش مؤمن باشد، خودش را نيز مؤمن حساب مي‌كنند ولي كسي كه دوستش، انسان فاسدي باشد خودش را نيز شخص بدي به شمار مي‌آورند.)
((حضرت محمد (ص) ))
===========================
بالاترين عمل، بعد از ايمان به خدا، دوستي با مردم است.
((حضرت محمد (ص) ))
============================
برادران (ديني) زيادي داشته باشيد زيرا خداوند شما شرم ميكند از اين كه بنده‌ي خود را در روز قيامت، ميان برادرانش، عذاب كند.
((حضرت محمد (ص)))
=============================
بهترين (نوع) نيكي آن است كه مردي بعد از جانشيني پدر خود، (كه پدرش فوت كرد) با دوستانش، دوستي كند.
((حضرت محمد (ص)))
==============================
از همنشين بد، دوري كن زيرا تو به وسيله‌ي او شناخته مي‌شوي.
((حضرت محمد (ص)))
==============================
بهترين رفيق آن رفيقي است كه وقتي خدا را ياري كردي، به ياري تو ميآيد و وقتي او را فراموش كردي، خدا را به ياد تو مي‌آورد.
((حضرت محمد (ص)))
=============================
بهترين دوست نزد خداوند كسي است كه براي رفيقش بهتر باشد (بيشتر به درد او بخورد) و بهترين همسايه نزد خداوند آن است كه به همسايه‌ي خود بهتر باشد. (و در سختي‌ها او را ياري نمايد.)
((حضرت محمد (ص)))
==============================
بهترين دوستان (تا) چهار نفر و بهترين فرماندهان، تا چهارصد هزار نفر است.
((حضرت محمد (ص)))
========================
در همراهي كردن كسي كه تو را مانند خود نمي‌بيند، خيري نيست. (هر دوستي بايد دوست خود را مانند خودش نه پايين‌تر ببيند.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
در همراهي كردن كسي كه حقّي براي تو نمي‌بيند در حالي تو حقّ او را به جا مي‌آوري، خيري نيست.
((حضرت محمد (ص)))
========================
يك جا نشستن براي دو دوست، تنگ نيست. (هر دوستي ميخواهد دوستش نزد او بنشيند اگرچه با آمدن او، جايش تنگ شود.)
((حضرت محمد (ص)))
=========================
كسي كه در دين و دنيايش براي تو خيري نيست، همنشيني با او نفعي ندارد.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
كسي كه گروهي را دوست داشته باشد، خداوند او را با آنها (روز قيامت) محشور ميكند.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
يكي از خوبي‌ها اين است كه با دوستِ پدر خود، دوستي كني (با او ارتباط برقرار نمايي.)
((حضرت محمد (ص)))
===========================
هر چيزي كه دوست داشته باشي، تو را كور و كر ميكند (يعني هميشه خوبي‌هاي او را مي‌بيني و عيب‌هاي او به چشم نمي‌آيد.)
((حضرت محمد (ص)))
===========================
خداوند را نزد بندگانش محبوب كنيد تا خداوند شما را دوست داشته باشد.
((حضرت محمد (ص)))
============================
همانا خداوند بزرگ تداوم (و استقامت) در دوستي‌هاي قديم (كه ساليان سال از آن گذشته است) را دوست دارد، پس دوستي خود را تداوم ببخشيد.
((حضرت محمد (ص)))
============================
سه چيز محبّت تو را در مورد برادر (مسلمانت) خالص ميكند: زماني كه او را ملاقات كردي، سلام كن و زماني كه وارد مجلس شد، به او جا بده و او را به بهترين اسمي كه دوست دارد، صدا بزن.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
بنده، همراه كسي است كه او را دوست دارد. (يعني با دوستش از نظر اخلاقي شناخته مي‌شود.)
((حضرت محمد (ص)))
============================
كسي كه چيزي را دوست داشته باشد، زياد از او ياد ميكند.
((حضرت محمد (ص)))
=============================
اساس عقل بعد از ايمان به خدا، دوستي با مردم است و انجام كار نيك با هر انسان خوب و بدكاري كه باشد.
((حضرت محمد (ص)))
=============================
هر شخصي بر طبق دين دوستش است. (اگر دوستش ديندار و معتقد باشد، او نيز ديندار خواهد بود وگرنه بي‌دين مي‌شود.)
((حضرت محمد (ص)))
=============================
مرد، تابع دين دوستش است پس بايد هر كدام شما نگاه كند كه با چه كسي دوست مي‌شود.
((حضرت محمد (ص)))
=============================
مؤمنين در مهرباني و دوستي و ارتباط با يكديگر، مانند يك جسم (و پيكر هستند) زماني كه يك عضو به درد آيد، ساير اعضا نيز به بي‌خوابي و تب دچار مي‌شوند. (يكي از صفات آشكار مؤمن، دلسوزي اوست.)
((حضرت محمد (ص)))
===============================
كسي كه خداوند، براي او خير، ميخواهد، دوست خوب و شايسته، روزيش ميكند.
((حضرت محمد (ص)))
==============================
بهترين شما كسي است كه ديدنش، شما را به ياد خداوند بيندازد و سخنش، به علم شما اضافه كند و عملش، شما را به سوي آخرت، تشويق نمايد.
((حضرت محمد (ص)))
===============================
دين جز با جوانمردي نيست. (دين اسلام بر پايه‌ي جوانمردي استوار است و اگر اين خصوصيت نباشد، پايه‌ي دين از بين رفته و فرو مي‌ريزد.)
((حضرت محمد (ص)))
